Carillon Stadhuis Veere (bespelingen)

Extra informatie

Het carillon van Veere werd in 1736 geleverd en ingericht door de Leuvense klokkengieterij van Peter van den Gheyn. Deze beiaard telde toen vijfendertig klokken waarvan er vierentwintig werden aangesloten op de eveneens in dat jaar nieuw vervaardigde speeltrommel.

In 1790 hergoot Andreas Jozef van den Gheyn een negental klokken.

In 1972 restaureerde de fa. Eijsbouts het klokkenspel, richtte het opnieuw in en breidde het uit tot een aantal van 47 klokken waarbij latere toevoegingen van klokken werden vervangen door nieuw gegoten klokken, in de stijl van P. van den Gheyn.

In 1999 werd de inrichting andermaal door de fa. Eijbouts herzien. Bij deze gelegenheid werd het klavier van 1972 vervangen door een nieuw.

Boven de klokkenstoel hangt de uurklok, een halve bol die in 1594 door Peter II van den Ghein werd gegoten.

De klokken zijn volgens de reeks g', a', b'-chromatisch -g ''''' die, gestemd in de middentoonstemming op basis g, op het klavier aangesloten als c", d", e"chrom.- c""''.

De klokken worden op tweeërlei wijze tot klinken gebracht:

ten eerste door de beiaardier die d.m.v. een zgn. stokkenklavier een klepel, die zich in de klok bevindt, tegen de klokwand laat slaan. De klepels zijn met de toetsen verbonden door een stelsel van draden;

ten tweede door hamers aan de buitenzijde van de klokken. Zij zijn met draden verbonden aan zgn. lichters. Deze lichters worden opgetild door een stift die op een bepaalde plaats uit de speeltrommel steekt.(Vergelijk het met het cilindertje van een speeldoos).De trommel is aangesloten op het uurwerk en wordt ieder half en heel uur in beweging gezet. De stiften zijn door de beiaardier op een bepaalde plaats op de trommel aangebracht, die plaats correspondeert met de klok die moet worden aangeslagen; de lichter komt omhoog valt terug; evenzo de hamer die vervolgens tegen de klokwand valt.

De speelkamer van de beiaardier bevindt zich ter hoogte van de balustrade. De speeltrommel bevindt zich op de zolder van het stadhuis. De grote afstand tussen trommel en hamer (in Veere minstens 20 meter) is er de oorzaak van dat het muziekje onregelmatigheden laat horen.

In Veere wordt de stadhuisbeiaard drie maal per jaar 'verstoken' (van nieuwe melodieën voorzien).